Τα γενέθλια της Ινφάντα

Αν νομίζετε πως θα διαβάσετε κάτι για τα γενέθλιά μου, δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσετε παρακάτω. Ο τίτλος είναι παγίδα.

Ο τίτλος "Τα γενέθλια της Ινφάντα" είναι δανεισμένος από το ομώνυμο παραμύθι του Όσκαρ Ουάιλντ. Ένα παραμύθι από αυτά που δεν έχουν όμορφο happy end. Από αυτά  που σε βάζουν σε σκέψεις. 

Αρχικά είχα κάποιους ενδοιασμούς για το κατά πόσον έπρεπε να κρατήσω αυτόν τον τίτλο στην ανάρτηση, γιατί η Ινφάντα ως χαρακτήρας του παραμυθιού έχει κακή συμπεριφορά και δεν ήθελα να δημιουργηθεί  σύγχυση με την δική μας Ινφάντα.

Τελικά αποφάσισα να κρατήσω τον τίτλο και να αλλάξω εντελώς περιεχόμενο στην ανάρτηση.

Μια σύντομη περίληψη του βιβλίου. 

Είναι είναι η μέρα των γενεθλίων της πριγκίπισσας και της κάνουν ένα ξεχωριστό δώρο. Έναν χορευτή αλλιώτικο από τους άλλους. Η εξωτερική του εμφάνιση δεν θύμιζε σε τίποτα τους διασκεδαστές που είχε έως τότε. Ο χορευτής μαγεύεται από την ομορφιά της και προσπαθεί να χορέψει όσο καλύτερα μπορεί για να την εντυπωσιάσει. Η πριγκίπισσα γελάει και δείχνει να ευχαριστιέται τόσο πολύ με το νούμερό του, που του πετάει ένα λουλούδι από τα μαλλιά της, Eκείνος την ερωτεύεται. Η ιστορία τελειώνει όταν ο χορευτής μπαίνει τυχαία σε ένα δωμάτιο με καθρέφτες και βλέπει για πρώτη φορά το είδωλό του. Συνειδητοποιεί πως η πριγκίπισσα γελούσε με εκείνον και όχι με την παράστασή του. Και είναι τότε που η καρδιά του παγώνει...

Πρέπει να αναγνωρίσουμε πως δεν κρίνουν όλα τα πλάσματα τον καλόκαρδο χορευτή από την εμφάνισή του. Κάποια τον συμπαθούν γι΄αυτό που πραγματικά είναι. Όμως το κακό δεν αργεί να γίνει όταν το πρόσωπο που τον ενδιαφέρει τον περιγελά. Νοιώθει την απόρριψη...

Τροφή για σκέψη λοιπόν... 

Και για την ιστορία, αν πρωταγωνιστούσε η δική μας Ινφάντα, σίγουρα θα μετάνιωνε για τη συμπεριφορά της, θα ζητούσε συγγνώμη και θα έδινε στον χορευτή το φιλί της ζωής.