Κάθεσαι αμέριμνος στο σπιτάκι σου και ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι. Ο διαχειριστής. Ήρθε να σου φέρει τα κοινόχρηστα. Ανοίγεις την πόρτα, κι όπως την ανοίγεις δημιουργείται ένα ανεπαίσθητο ρεύμα αέρα που μαζί του παρασέρνει ένα μικρό κάτι. Μια μπάλα από τρίχες!!!
Δαγκώνεσαι, την πατάς με το πόδι και τον κοιτάς σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Θες όμως να ανοίξει η γη να σε καταπιεί... Άραγε τις είδε;
Ο άνθρωπος συνεχίζει σου μιλάει κι εσύ με το χαμόγελο της Μόνα Λίζα, χωρίς να καλοακούς, γνέφεις καταφατικά. Και ξαναβυθίζεσαι στις σκέψεις... Μα το πρωί σκούπισα. Πού είχαν τρυπώσει αυτές;
Όσο είσαι στην πόρτα, εμφανίζεται και ο δράστης του εγκλήματος. Ο μαλλιαρός σκύλος! Πάνω στα χάδια φεύγει άλλη μια τούφα από τρίχες. Και λες από μέσα σου... Ουφ! Τώρα θα καταλάβει τί τραβάω.
Κοιτάς το παντελόνι του και είναι μέσα στην τρίχα! Ξεκινάς να του απολογείσαι. Και η τρύπα στη γη συνεχίζει να σε ρουφάει, μα προσπαθείς να παρηγορηθείς νοερά... Έχει κι αυτός σκύλο. Θα καταλάβει.
Χαμογελάει συμπονετικά και σου λέει "Μη σκας. Έχεις μία κάλτσα;"... Κάλτσα; Μία; Πολλές! Κι ακόμα πιο πολλές που είναι "από μία". Ολόκληρο πίνακα από μοναχικές κάλτσες.
Για τις τρίχες στο πάτωμα:
Μια κάλτσα μπορεί να μετατραπεί σε ανταλλακτικό για παρκετέζα. Την εφαρμόζουμε στην παρκετέζα ή την βάζουμε σαν πάτο στην παντόφλα μας. Στο τέλος την τινάζουμε, την πλένουμε και την ξαναχρησιμοποιούμε. Απλό και οικολογικό.
Για τις τρίχες στα ρούχα:
Ένα παλιό καλσόν ή καλσονένιο καλτσάκι μπορεί να αντικαταστήσει το ρολό-αποχνουδωτή. Το βάζουμε σαν γάντι και χαϊδεύουμε το ρούχο. Τραβάει τις τρίχες καλύτερα κι από τα αυτοκόλλητα! Απλό και οικολογικό κι αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου